Το Δημοτικό Σχολείο

Το Δημοτικό Σχολείο ξεκίνησε να χτίζεται στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Τα πρώτα χρόνια μετά την επιστροφή των κατοίκων από την ομηρία στη Βουλγαρία (Οκτώβριος-Νοέμβριος 1918) το ρόλο του σχολικού κτιρίου είχαν αναλάβει αρχικά ένα αντίσκηνο και αργότερα μια διθέσια ξύλινη παράγκα που βρισκόταν στο χώρο της σημερινής πλατείας.

Από το 1926 στην ξύλινη παράγκα στεγάστηκε και το νυχτερινό σχολείο. Στα νυχτερινά σχολεία πήγαιναν νέοι και νέες που, λόγω του πολέμου, δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν κανονικά μαθήματα σε σχολείο. Η λειτουργία τους υποστηριζόταν από τη Μακεδονική Εκπαιδευτική Εταιρεία. Στα σχολεία αυτά διδασκόταν η μητρική γλώσσα και στοιχεία Ιστορίας, Γεωγραφίας και Αριθμητικής. Επίσης σημαντικό κομμάτι της διδασκαλίας ήταν και η αγροτική εκπαίδευση, με την καλλιέργεια των σχολικών κήπων και αγροκηπίων. Με τον τρόπο αυτό, έδιναν στην εκπαίδευση έναν πρακτικό προσανατολισμό, με απώτερο στόχο να κάνουν τους νέους να αγαπήσουν τη γη και να μην την εγκαταλείψουν για να ζήσουν στην πόλη.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 αποφασίστηκε να χτιστεί νέο Δημοτικό Σχολείο. Μέχρι να ξεκινήσει η κατασκευή του Σχολείου, στο οικόπεδο που είχε παραχωρηθεί από την Κοινότητα για την κατασκευή του, δημιουργήθηκαν αρχικά ανθόκηποι, κήπος με λαχανικά και στο βάθος της αυλής, κοντά στο σημερινό Ηρώο, υπήρχαν οπωροφόρα δένδρα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα ΦΩΣ το Μάιο του 1926 τοποθετήθηκε σε ειδική τελετή ο πρώτος θεμέλιος λίθος. Στην τελετή είχαν παραβρεθεί ο Νομάρχης Σερρών, ο Μητροπολίτης Σερρών, ο Μέραρχος Στρατηγός, δημοσιογράφοι και όλοι οι κάτοικοι του χωριού με επικεφαλής τον Πρόεδρο Μητρούση Χατζηπανταζή.

Το έτος 1927 άρχισε να χτίζεται το νέο Δημοτικό Σχολείο. Το κοινοτικό συμβούλιο είχε στείλει προς την ελληνική κυβέρνηση το αίτημα του για το χτίσιμο του νέου Δημοτικού Σχολείου. Το Υπουργείο, σύμφωνα με όσα έχουν καταγραφεί στο Λεύκωμα του Δημοτικού Σχολείου, αποφάσισε το χτίσιμο ενός μονώροφου κτιρίου με 3 αίθουσες. Με την απόφαση αυτή δεν συμφώνησε ο πρόεδρος του χωριού Μητρούσης Χατζηπανταζής. Επέστρεψε την απόφαση του Υπουργείου και ζήτησε διώροφο κτίριο με 6 αίθουσες με την προϋπόθεση ότι το επιπλέον κόστος θα το κάλυπταν οι ίδιοι οι κάτοικοι του χωριού, καθώς επίσης και η κοινότητα. Το Υπουργείο δέχθηκε την πρόταση του κοινοτάρχη και έτσι ξεκίνησε το χτίσιμο του σχολείου με βάση την αναθεωρημένη μελέτη που προέβλεπε 6 αίθουσες. Η συνολική δαπάνη ξεπέρασε τον αρχικό προϋπολογισμό των 400.000 δρχ. και άγγιξε το ποσό του ενός εκατομμυρίου. Στο χτίσιμο του σχολείου συνέδραμαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού είτε οικονομικά, είτε με προσωπική εργασία. Με πρωτεργάτες τον πρόεδρο Χατζηπανταζή και το δραστήριο ιερέα παπα-Χριστόφορο, το χτίσιμο του σχολείου ολοκληρώθηκε μέσα σε 2 χρόνια. Οι πρώτοι μαθητές μπήκαν στο σχολείο το 1930. Το σχολείο ξεκίνησε να λειτουργεί ως τριθέσιο και ο πρώτος Διευθυντής του νέου Σχολείου ήταν ο Δημήτριος Σακελλαρίου.

Το νέο σχολείο ξεκίνησε τη λειτουργία του ως τριθέσιο. Το 1934 έγινε 4/θέσιο και το 1959 5θέσιο. Τέλος, το 1964 προήχθη σε 6/θέσιο. Το διώροφο κτίριο βρίσκεται σε προαύλιο χώρο έκτασης 10 στρ. και το κτίριο έχει συνολικό εμβαδόν 360 τμ. Διαθέτει 6 αίθουσες διδασκαλίας με εμβαδόν περίπου 56 τμ, καθώς επίσης γραφεία διδασκόντων, αίθουσα βιβλιοθήκης, κοινόχρηστους χώρους και αποθήκες.

Η εκπαίδευση στο νέο σχολείο συνεχίστηκε χωρίς προβλήματα για μια δεκαετία περίπου, δηλαδή μέχρι και τον Οκτώβριο του 1940. Στο νέο κτίριο συστεγαζόταν το Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο.

Κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής (Μάιος 1941- Σεπτέμβριος 1944) το σχολείο λειτούργησε ως βουλγαρικό σχολείο. Στη διάρκεια του Εμφυλίου τα μαθήματα εκτελούνταν κανονικά, ενώ παράλληλα προσφέρονταν συσσίτια στους μαθητές του σχολείου.

Από τις αρχές του 1950 και για 40 περίπου χρόνια το Δημοτικό Σχολείο έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη ζωή των Σκοτουσσαίων. Ήταν το μέρος όπου γινόταν εκδηλώσεις, γιορτές, γυμναστικές επιδείξεις, ομιλίες, σεμινάρια εκπαιδευτικών. Το σχολείο ήταν επίσης ο χώρος όπου διεξάγονταν οι εκλογές.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο αριθμός των μαθητών άρχισε να μειώνεται δραματικά. Έτσι από 134 μαθητές που ήταν την περίοδο 1985-86, πέντε χρόνια αργότερα ο αριθμός τους μειώθηκε στο μισό και την περίοδο 1990-91 ήταν 82 για να φτάσουν την χρονιά 2010-11 να είναι μόλις 37. Τα τελευταία χρόνια το Δημοτικό Σχολείο Σκοτούσσας συγχωνεύθηκε με αυτά της Νέας Τυρολόης, του Παλαιοκάστρου και του Μελενικιτσίου και τη σχολική χρονιά 2018-19 ξεκίνησε ως 6/θέσιο με 79 μαθητές και διευθυντή τον Πατσιά Δημήτριο.

Κείμενο: Σύκας Νικόλαος