Τα παρτι της δεκαετίας του 1960 (Party 60’s) στην Σκοτούσσα

Ο χορός αποτελούσε σημαντικό κομμάτι στη διασκέδαση των Σκοτουσσαίων και γενικότερα των κατοίκων του σερραϊκού κάμπου. Οι κάτοικοι της Σκοτούσσας συνήθως χόρευαν στους γάμους, στους αρραβώνες, σε ονομαστικές γιορτές και κυρίως στη διάρκεια του πανηγυριού.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, η μακραίωνη χορευτική παράδοση των Σκοτουσσαίων συμπληρώθηκε με τους λεγόμενους «ευρωπαϊκούς» ή «κολλητούς» χορούς. Οι ευρωπαϊκοί χοροί έσπασαν ταμπού και παραδόσεις αιώνων, παραδόσεις που ήθελαν νέους και νέες να χορεύουν χωριστά και να μην επιτρέπεται να πιαστούν από το χέρι. Έδωσαν την ευκαιρία στους νέους και τις νέες της Σκοτούσσας να έρθουν πιο κοντά, χορεύοντας ταγκό και βαλς, είτε με γραμμόφωνα, είτε με ζουρνάδες.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, καθώς και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1970, τα πάρτι έδωσαν την ευκαιρία στη νεολαία της Σκοτούσσας να διευρύνει ακόμη περισσότερο το χορευτικό της ρεπερτόριο. Οι νέοι του χωριού, αγόρια και κορίτσια, συγκεντρώνονταν στα σπίτια αυτών που διέθεταν δίσκους και πίκ-απ. Εκεί έπιναν βερμούτ με στραγάλια, έτρωγαν κορμό από βιτάμ, κακάο και μπισκότα και χόρευαν μπλουζ, mambo, bosa nova, σέικ, τουίστ, γιάγκα και μερικές φορές ζεϊμπέκικο.

Το πρώτο πάρτι διοργανώθηκε το 1962. Η αφορμή ήταν η μετανάστευση ενός Σκοτουσσαίου στην Αθήνα. Το πάρτι είχε ατυχή κατάληξη αφού κατά τις δέκα το βράδυ εμφανίστηκε ένας πατέρας αναζητώντας την κόρη του, η οποία σημειωτέον συνοδευόταν από τον αδερφό της!

Μερικά χρόνια αργότερα και κυρίως μετα το 1965 τα πάρτι γίνονταν ολοένα και συχνότερα. Αφορμή ήταν οι γιορτές του Πάσχα, των Χριστουγέννων και οι ονομαστικές γιορτές. Την περίοδο του καλοκαιριού πάρτι γίνονταν πολύ σπάνια. Λίγα ήταν επίσης τα πάρτι που είχαν υπαίθριο χαρακτήρα. Ο χώρος όπου συγκεντρωνόταν οι νέοι της Σκοτούσσας ήταν τα σπίτια αυτών που καλούσαν φίλους και φίλες, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις επιστρατευόταν και αποθήκες. Οι γονείς έφευγαν από το σπίτι και το πεδίο ήταν ελεύθερο για τους νέους και τις νέες της Σκοτούσσας.

Τα πάρτι γίνονταν σχεδόν αποκλειστικά σε σπίτια που βρίσκονταν γύρω από την πλατεία του χωριού και προς την περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού. Ισως λόγοι ασφαλείας να είχαν παίξει κάποιο ρόλο. Στα ανατολικά του χωριού (περιοχή Ζιάπκινο) δεν γίνονταν ποτέ πάρτι.

Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1960 η πληθώρα των μουσικών ακουσμάτων είχε φτάσει και στην Σκοτούσσα. Κάποιοι νέοι με περισσότερες μουσικές ανησυχίες είχαν αρχίσει να ακούνε Beatles, Rolling Stones, Animals, Pink Floyd και μοντέρνα ελληνικά συγκροτήματα (Olympians, Idols, Charms, Up Tight). Παράλληλα είχαν ακούσματα από το γαλλικό και το ιταλικό τραγούδι της εποχής εκείνης (Christophe, Al Bano). Το ραδιόφωνο έπαιζε πολύ λίγα κομμάτια ροκ εν ρολ και τουίστ, ενώ ο κινηματογράφος, τόσο ο ελληνικός όσο και ο ξένος, πρόσφερε μουσικά ακούσματα και ιδέες για χορευτικές φιγούρες.

Τις χορευτικές φιγούρες οι περισσότεροι τις μάθαιναν στη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστον όσοι είχαν το προνόμιο να σπουδάζουν ή να ζουν εκεί. Κατόπιν τις μετέφεραν στη Σκοτούσσα. Στο σπίτι του Κώστα Ριζόπουλου, του Βασίλη Χατζηπανταζή, του Σάκη Στοΐλα, του Τάσου Χρυσάφη, συγκεντρωνόταν όλη η νεολαία της εποχής εκείνης και χόρευαν, χαμηλώνοντας τα φώτα και αγκαλιάζοντας το ταίρι τους.

Τα κορίτσια ήταν απαραίτητο να συνοδεύονται από κάποιον συγγενή, αδερφό ή ξάδερφο. Στο πάρτι για να σπάσει ο πάγος έπρεπε να πιούνε πρώτα λίγο βερμούτ. Τα αγόρια δίσταζαν να ζητήσουν τα κορίτσια σε χορό επειδή φοβούνταν την αρνητική απάντηση. Τα κορίτσια με τη σειρά τους ντρέπονταν και κυρίως φοβούνταν “τι θα πει ο κόσμος”! Μετά από ένα δυο ποτήρια βερμούτ οι αναστολές λύνονταν και οι νέοι και οι νέες της Σκοτούσσας χόρευαν μέχει τα μεσάνυχτα. Το πάρτι ξεκινούσε πάντα με γρήγορους χορούς δηλαδή Σέικ. Μόλις κουράζονταν το γύριζαν στο μπλουζ. Ήταν η στιγμή που περίμεναν όλοι για να έρθουν κοντά με το ταίρι τους! Οι ευκαιρίες τότε δεν ήταν πολλές και η συνεύρεση με ένα κορίτσι στη φάση της εφηβείας ήταν μια πράξη σχεδόν επαναστατική για τα δεδομένα της επαρχίας τη δεκαετία του 1960.

Αξίζει πάντως να ειπωθεί ότι οι συναναστροφές των νέων της εποχής εκείνης ήταν πιο ειλικρινείς, πιο ζεστές και είχαν μια αθωότητα που ίσως δεν ξαναγνώρισαν οι νέοι στο χωριό. Τα πάρτι τους έδιναν τη δυνατότητα να βρεθούν όλοι μαζί, να συζητήσουν, να χορέψουν, να ονειρευτούν, να βοηθήσουν ο ένα τον άλλον. Ήταν όλοι μια παρέα και αυτό το διαπιστώνει κανείς ακόμη και σήμερα μέσα από τις διηγήσεις όσων τα έζησαν τότε και τα θυμούνται σήμερα.

Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1960 με αρχές του 1970, τους χορούς της μόδας της εποχής εκείνης όπως το σέικ, τους ακολούθησε η ενδυματολογική επανάσταση με την επέλαση του μίνι, του μάξι και της καμπάνας. Οι χίπις, τα παιδιά των λουλουδιών, οι Beatles, ο γαλλικός Μάης του 1968, το χουντικό καθεστώς, όλα αυτά προκάλεσαν την αντίδραση των νέων προς το κατεστημένο, αντίδραση η οποία εκδηλώθηκε μέσα από τις στιλιστικές και μουσικές επιλογές τους. Για τις Σκοτουσσαίες και τους Σκοτουσσαίους τα πράγματα ήταν πιο απλά. Όσοι ζούσαν ή σπούδαζαν σε πόλεις όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη, υιοθετούσαν αμέσως τις νέες τάσεις της μόδας και της μουσικής και έρχονταν στο χωριό για να τις διαδώσουν. Το πρώτο μίνι φορέθηκε στη Σκοτούσσα στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Μαζί με το μίνι ήρθε και το παντελόνι, συνδυαζόμενο με μαντήλα στο κεφάλι που το φορούσαν ως μπαντάνα .

Στις αρχές του 1970 έφτασε στη Σκοτούσσα και το μάξι μαζί με τα παντελόνια καμπάνα. Τα παντελόνια αυτά τα φορούσαν τόσο τα αγόρια, όσο και τα κορίτσια. Τα κορίτσια συνδύαζαν το παντελόνι με φαρδιά ζώνη με πολλά τρούκς και μεγάλες τόκες. Από πάνω φορούσαν μπλούζα ζιβάγκο ή πουκάμισο λαχούρ(εμπριμέ υφάσματα με έντονα χρώματα). Στα πόδια φορούσαν ίσιες χοντρές πλατφόρμες. Τα αγόρια φορούσαν παντελόνι καμπάνα με φαρδιά πέτα στα σακάκια και τεράστιους γιακάδες στα πουκάμισα. Το μαλλί ήταν πάντα μακρύ και μερικές φορές συνδυαζόταν από γενειάδα.

Γενικά η δεκαετία του 1960-1970 ήταν μια εποχή ανακατατάξεων στην κοινωνία, στη μόδα, και ιδιαίτερα στις τάσεις της μουσικής. Την εποχή που στην κορυφή βρίσκονταν οι Rolling Stones, ο Elvis Presley, οι Beatles, στην Ελλάδα έκαναν την εμφάνιση τους πολυάριθμα συγκροτήματα όπως οι Olympians με τον Πασχάλη, οι Idols, οι Charms, οι Forminx με τον Β. Παπαθανασίου. Ήταν μια ρομαντική εποχή αλλά και μια εποχή αμφισβήτησης, όπου οι νέοι επικοινωνούσαν μέσα από τη μουσική. Οι συγκεντρώσεις στα πάρτι, χορεύοντας μπλουζ και πίνοντας βερμούτ, ήταν ο καλύτερος τρόπος για τους νέους της εποχής εκείνης να βρεθούν κοντά, να τραγουδήσουν, να ερωτευτούν.

Το Σάββατο 27 Αυγούστου 2022 το ΚΟΙΝΟΝ ΣΚΟΤΟΥΣΣΑΙΩΝ διοργανώνει για πρώτη φορά Πάρτι Δεκαετίας του 1960 (Party 60’s). Θα είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε τους ρυθμούς της δεκαετίας του 1960, να χορέψουμε σέικ, μπλουζ, γιάγκα, τουίστ, να ακούσουμε μπαλάντες στα ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά και να ζήσουμε μέσα από τη μουσική και το χορό την ευαισθησία και τον ρομαντισμό της εποχής εκείνης!

Κείμενο: Σύκας Νικόλαος